Saksische Schweiz en Tsjechië

10 september 2017 - Frymburk, Tsjechië

Der Saksische Sweiz is sehr schön!

We hadden mazzel met het weer en hebben onder het genot van een stralend zonnetje de belangrijkste toeristische attracties, of de meest spraakmakende, of de ..... bezocht.

Na één nachtje op camping "de Saksische schweiz" in Gohrisch hielden we het daar voor gezien. De camping was compact en mooi maar het woord 'vriendelijk' ontbrak in hun vocabulaire. 

Kleine bijkomstigheid; ze hadden wel een familiedouche, en die zijn héél handig als je met kleine kinderen onder de douche wilt, maar deze moesten we reserveren en kostte 6 euro. Bij veel van de campings die we hebben bezocht hebben ze een ruime familiedouche met een soort van wastafel-bad waar Madee dan lekker in kan poedelen en hier betaal je gewoon met een muntje zoals de reguliere douches. In heel Scandinavië maar ook wel in NL en in Noord Duitsland heb je zelfs speciale kinderdouches. Deze zijn leuk uitgedost met paddestoel wastafels, apen en slangen douches en van allerlei andere gekkigheid, alsof je in een sprookje bent beland én dan zijn deze juist gratis terwijl je voor de reguliere (volwassenen) douches moet betalen. Zo zijn er per land aardig wat verschillen. In Nederland en Scandinavië hoeven wij op de campings meestal niet te betalen voor Madee (2 jaar, wordt deze maand 3) vaak is het vanaf 3 of 4 jaar dat je voor een kind moet betalen. In Tsjechië doen ze daar niet aan. Je betaalt daar op de camping voor alle personen. Hier staat tegenover dat Tsjechië wel veruit het goedkoopste land is waar we tot dusverre zijn neer gestreken.

Terug naar ons reisprogramma. We verlieten Gohrisch rond het middaguur (ook hier weer zonder glimlach), de speeltuin werd namelijk erg gewaardeerd door onze dames en we reden toen in ongeveer een kwartiertje naar Konigstein om daar 'Festung Konigstein' te bezoeken. Dit was spectaculairder dan we vooraf dachten. De vesting die een van de grootste bergvestingen van Europa is, ligt bovenop een berg, 240 meter boven straatniveau. De vesting is omringd door een 42 meter hoge muur die 1800 meter lang is. Hier kwam je vroeger echt niet zomaar even binnen wandelen. We namen de inmiddels aangelegde lift omhoog en vermaakten ons de rest van de middag in deze vesting. Het uitzicht over de omgeving is geweldig. We gingen wandelend terug naar beneden via een super steil pad met diverse ophaalbruggen en ophaalpoorten. Nogmaals, hier kwam je echt niet zomaar even binnen. We reden een dorpje verder, Struppen, om te overnachten. Onze overnachtingsplek was op een camperplaats. De eigenaar hier was heel vriendelijk, verwelkomde ons hartelijk en gaf allerlei tips en advies voor uitstapjes in de omgeving.

Na een goede nacht gingen we deze maandag naar de Bastei. Dit is één van de rotsformaties/elbezandsteengebergten die dit gebied rijk is. Het bijzondere van de Bastei is dat al in 1824 een houten brug werd gebouwd om de verschillende rotsen onderling bereikbaar te maken voor bezoekers. In 1851 werd de houten brug vervangen door de huidige brug die is opgebouwd uit zandsteen. De brug is min of meer één geworden met de rotsen. Wederom een prachtig uitzicht over de omgeving. Het leuke was ook dat wij niet de pendelbus pakten vanaf de parkeerplaats die 45 minuten wandelen verderop ligt, maar weer eens heerlijk de fiets. Ook hier zijn we zelf weer een bezienswaardigheid met allebei een meisje voorop de fiets. Dat is toch iets typisch Hollands.

Nadat we weer bij het parkeerterrein waren aangekomen besloten we om maar door te rijden naar Praag en niet naar de Tsjechische kant van dit zandsteengebergte; de Bohemische Sweiz genaamd. Veel van de wandelingen zijn nog te zwaar voor een 2-jarige en dat moeten we dus maar over een paar jaar doen. We zouden volgens de weersvoorspellingen dan ook 2 dagen lekker weer in Praag hebben wat ook zeker meespeelde in onze afweging.

Laat in de maandagmiddag kwamen we aan op de tuincamping in Praag. Helaas reden we niet in één keer goed doordat onze 'mio' (inmiddels door ons gebombardeerd tot nep-TomTom) ons verkeerd stuurde en we in een tunnel (onder de Moldau door) van 7 kilometer terecht kwamen die we dus ook weer terug moesten nemen. Loene moest ook nog héél nodig plassen ineens, dus toen we de tunnel uitkwamen snel de camper op de stoep gezet (niets is ons te gek) Loene op de wc en daarna de tunnel weer in. Politie reed af en aan, maar geen van allen vond het blijkbaar de moeite waard om een NL camper op de bon te slingeren. Maar...we kwamen er.

Een tuincamping is een minicamping bij iemand achterin de tuin, klinkt logisch toch? In dit straatje waar wij zaten, waren zo'n 6 tuincampings en één 'echte', iets grotere camping. Het grote voordeel is dat de tramhalte op een minuut afstand lag en je binnen een kwartier middenin de stad staat. Wij niet, wij gingen fietsen maar dat terzijde ;-)

We moesten na aankomst eerst heel snel koken want het werd al donker (het is geen Noorwegen hier) én ons elektrisch systeem leek er weer de brui aan te geven!! Daar zaten we weer met een campinglampje (nogmaals dank opa Dick en oma Hermien).

We besloten toch maar aan het stroom te gaan op de camping want dan konden we de stopcontacten in de camper in ieder geval nog gebruiken en zie daar, toen was er licht. 

We snappen er niets van maar zijn BLIJ!!! We zagen onszelf al een dag bij een Tsjechische monteur zitten waar we amper een woord mee kunnen wisselen, dit terwijl we in de stad wilden zijn om deze te verkennen.

Op dinsdag 5 september was de lucht strak blauw en gingen we op de fiets Praag in. Dat kan toch wel? Vroegen we aan de campingeigenaar. Hij haalde zijn schouders op, de kleine Super Mario-look-a-like en maakte met zijn handen een heuvelig gebaar maar: "you have to taste it" vertelde hij. Jaja, we moesten het proeven, ondervinden bedoelde hij maar eigenlijk verklaarde hij ons voor gek, voor één euro bezorgd de tram je midden in het oude centrum.

De route die hij had uitgelegd klopte wel aardig, een brug over, nog een brug over, door een park (en daar werd het heuvelig) enkele straten over steken..... hey wacht, hier hebben we met de camper gestaan voor de sanitaire stop van Loene.... nog een park door (en daar werd het weer heuvelig) en daar stonden we, boven aan de berg in het park met prachtig uitzicht over de oude stadsdelen. We hadden het ook heel warm gekregen en waren ongeveer 45 minuten verder ipv 15 met de tram. We weten nu wel alle ambassades (verklaring voor alle politie auto's bij de sanitaire stop) in Praag te vinden en ja; op de fiets zie je meer!

We genieten van de stad en hebben veel mooie gebouwen en plekjes gezien. Lang niet alles, maar het moet voor iedereen leuk blijven. Prachtige oude gebouwen bekijken in een drukke stad is voor een 2-jarige en een 4-jarige na een uur of 2 mooi geweest en lang niet zo leuk als een speeltuin. Terwijl we tussen (werkelijk waar) honderden toeristen een klein stukje op de Karel de vijfde brug liepen, spotten onze dames een speeltuin precies onderaan de brug aan de Moldau. Zij vermaken zich, wij genieten in de zon van het prachtige uitzicht op de gebouwen aan de overzijde van de rivier. Perfecte combinatie.

Terug op de fiets door dezelfde parken als de heenweg en dan toch ook maar stoppen bij één van de mooie speeltuinen in het park. Pap en mam een welverdiend Tsjechisch biertje en de kinderen tussen alle Tsjechische snotterbellen in de speeltoestellen. Bram als oppas voor een slapend kind wiens moeder met het andere kind een ijsco ging halen. En toen... sloeg het noodlot (achteraf bijna-noodlot) toe. Ik stond naast Madee om haar van de glijbaan te begeleiden, maar ze wilde niet glijden en draaide zich om. Het platje waar ze op stond in een locomotiefje was echter maar zo klein dat er geen ruimte was voor haar draaiactie en ze viel zo vanaf het platje het locomotiefje in. Met een soort van schroef-flicflac-koprol. Ik stond er gewoon bij maar kon haar doordat ik naast het locomotiefje stond niet vangen! Huilen en ze pakte direct haar rechterarm vast. Oh jee, ik werd ter plaatse misselijk en we probeerden haar te troosten. Ze wilde niet dat wij aan haar arm zaten. We stapten op de fiets en gingen zo snel mogelijk terug naar de camping. Onderweg alle hobbels en gaten zoveel mogelijk vermijdend. Op de camping aan 'Super Mario' gevraagd waar het dichts bijzijnde ziekenhuis was. Madee was wel weer rustig en kletste al wat, maar we hadden toch geen goed gevoel over haar arm die ze nog steeds ontzag en waar we niet aan mochten zitten. En we wilden natuurlijk zeker weten of er iets ernstigs was. Hup met ons allen de camper in en op weg naar het ziekenhuis. Het was maar 10 minuten rijden maar er stond niet ergens groot "ziekenhuis" op een gebouw dus we moesten nog zoeken... het leek alsof we in een soort 'Het Dorp' waren terecht gekomen met allemaal gebouwen met nummers erop. Het gebouwencomplex, wij moesten in gebouw 5 zijn, was donker en bijna verlaten. Alles stond aangegeven in het Tsjechisch en niemand die ons duidelijke aanwijzingen kon geven. Uiteindelijk kwamen we op een afdeling kinderchirurgie en we konden de niet-Engels sprekende verpleegkundige, die niet heel veel zin leek te hebben in niet-Tsjechisch-sprekende hulpbehoevenden, duidelijk maken dat het om de arm/hand van Madee ging. Even later kregen we papieren mee en moesten we naar een andere verdieping voor 'renge' tja... ze belde iemand en die vertelde haar dat het photo heette. Mooi een röntgen foto (X-Ray) was ook wel wat wij wilden. Madee was ondertussen alweer aan het spelen en ging ook haar arm weer voorzichtig gebruiken. Ze deed het heel goed en ging samen met Bram (expliciet: her father) foto's laten maken. Ze vertelde later dat ze haar handje zo moest neerleggen en toen zo... kortom het maakte indruk. Maar... er bleek niets gebroken! De arts dacht dat het wellicht een tijdelijk geblokkeerde arm was door de val en dat het nu alweer losser werd. Madee was ook weer aardig vrolijk en kletste en speelde er op los. Ze straalde (!) helemaal ;-)

Eind goed al goed. Die nacht werd Madee wel wakker en moest ze huilen. Ze vertelde over de 'dochter' en dat haar vinger gebroken was maar dat de 'dochter' had gezegd: niets aan de hand! Lieffie!

We sliepen nog een tweede nacht op de tuincamping en fietsten de volgende dag naar de dierentuin van Praag, deze lag aan het einde van 'onze' straat. Het is zeker één van de mooiste dierentuinen die wij hebben gezien, heel groot, prachtige dierenverblijven, heuvelachtig dus met mooi uitzicht over de stad én we betaalden 8 euro voor de volwassenen en 6 euro voor Loene. Madee mocht gratis mee. 24 euro in totaal, echt super goedkoop. De dierentuin was tot 18 uur open en die tijd hadden wij wel nodig! Doordat onze ochtend ook wat laat begon hadden we niet voldoende tijd om de hele ZOO te bekijken.

Op donderdag moesten we de camping om 10 uur verlaten wat we dus ook stipt deden. Onze 'Mio' mist heel waarschijnlijk enkele updates (gekocht op de dag van ons vertrek, lekker handig ook die voorbereiding van ons), want ze was de weg weer kwijt en wij dus ook. Zo kwam het dat we dwars door het centrum van Praag reden om de stad te verlaten. Ach, je ziet nog eens wat. Na ongeveer een uur waren we Praag uit en reden we richting het zuiden. Cesky Krumlov werd onze volgende bestemming. Helemaal in het zuiden van Tsjechië en na Praag de meest bezochte stad. Het is ongeveer 60 keer zo klein, maar heeft een prachtig oud centrum en staat daardoor op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Je raadt het al: het is mega toeristisch en bussen vol toeristen worden hier leeg gegooid en daarna weer vol gepakt. Een enkele achterblijver kan overnachten in één van de 126 hotels. Omdat het weer best zonnig was besloten we om lekker op tijd een camping op te zoeken en het bezoek met een dag uit te stellen. We kwamen op een heel mooie Nederlandse camping terecht in Chvalsiny. Perfect voor elkaar hier, de meiden lekker buiten in één van de speeltuinen, Marleen draaide twee wasjes en Bram maakte praatjes met de andere aanwezigen. Ondertussen genietend van de zon.

In de nacht koelde het flink af, maar op vrijdagochtend was de lucht weer mooi blauw en warmde het snel op. Richting Cesky Krumlov dus, wat slechts 10 kilometer rijden was. We waren niet de enigen; zoals aangekondigd, bussen vol met Tsjechen en Aziaten. Deze laatste groep was heel druk met foto's maken en dan vooral van zichzelf in allerlei poses voor echt álles in dit stadje, zelfs voor de prullenbak bij wijze van spreken. Een Belg die langsliep zei: ze denken allemaal dat ze modellen zijn, Amai! We hebben ook nog nooit zoveel selfiesticks per m2 gezien, maar ze maakten ook foto's van onze meisjes die zich tegenover toeristen schijnbaar altijd supergrappig en superlief gedragen. 

Het is een mooi en bijzonder stadje, maar voor ons iets té toeristisch. We vertrokken vroeg in de middag richting Lipnomeer en vonden een camping pal aan het meer in het plaatsje Frymburk. Heerlijk van de zon genoten op de camping en in de avond weer eens uit eten in plaats van zelf koken. Voor 16 euro waren we klaar. We bleven nog een nacht omdat het zaterdag zo ongeveer de laatste mooie dag van het seizoen zou worden. Het toeristenseizoen is ten einde in Tsjechië, deze camping sluit over een week, maar het is nu nog goed druk! 

We gingen zaterdag 8 km verderop naar het plaatsje Lipno waar ook een Landal Park zit en waar je in de winter kunt wintersporten. In de zomer is er in Lipno net zoveel te doen als in de winter. Wij gingen met de stoeltjeslift omhoog om boven op de berg de Tree-top-wandeling te doen. Er is een heel wandelparcours aangelegd welke tussen de bomen langzaam omhoog gaat en eindigt in een hoge toren waardoor je hoog boven de bomen uit komt. Natuurlijk is er een prachtig uitzicht. Er waren ook speeltuinen, een rodelbaan, een klimpark om maar een paar activiteiten te noemen. De reddingsdiensten, politie te paard, brandweer en ambulance hielden hier boven op de berg demonstraties van wat ze allemaal doen en kunnen. Zo werd er een persoon en later een hond van de hoge toren 'gered'. Goed ingepakt en abseilend met een begeleider kwamen ze veilig op de grond, dit vonden onze dames hoogst interessant maar ook vreemd. "Waarom gaan zij niet gewoon net als wij via de trap en het pad". 

Alle andere activiteiten sloegen we over. We wandelden via de skipiste de berg af om zo snel mogelijk weer op de camping te zijn zodat we de hele middag van de zon konden genieten. 

De spoeling vakantie vierende Nederlanders wordt steeds dunner, maar het was juist een NL-er met ontbloot bovenlijf waar Loene's oog op viel..... WoW, papa, mama kijk eens: die meneer heeft een heeeeele dikke buik. Ach ja van kleine kinderen kan iedereen meer hebben, zo ook deze Brabander.

Zondag vertrekken we hier en we laten Tsjechië ook achter ons. Waar we naartoe gaan??? De weersverwachtingen zijn niet zo goed (percentage kans op neerslag is hoog en de temperatuur komt niet meer boven de 20 graden) voor de komende 14 dagen. We overwegen om zo snel mogelijk zuidelijk te gaan maar ja... We zijn dichtbij (alles is relatief) Wenen en andere mooie plekjes in Oostenrijk. Dichtbij Bratislava in Slowakije, het Balatonmeer in Hongarije. Ten zuiden van Oostenrijk ligt Slovenië wat heel mooi schijnt te zijn en Croatie en Italië, waar de weersvoorspellingen wat beter zijn, lonken ook! Waar zullen we nu weer terecht komen.

-------

Nog even een update, het is inmiddels zondagochtend en het regent, nou ja; het miezert. Maar het is grauw en grijs, om te wenen en daar gaan we dus ook maar naartoe!

Foto’s

2 Reacties

  1. Annemieke:
    10 september 2017
    Fijn dat de arm van Madee in orde is. Wat doen en zien jullie een hoop zeg. Super. Veel plezier en dikke kus.
  2. Hermien en Dick de Graaf:
    10 september 2017
    Wat een mooi verhaal weer echt genieten voor ons om weer wat te horen van jullie en gelukkig was de arm van de kleine Madee niet gebroken anders waren jullie wel weer naar Nederland gekomen eb fijn dat het campinglampje gebruikt word komt goed van pas dus wij gaan misschien vanmiddag even naar de Peco en we missen jullie steeds meer maar ja jullie zijn nog ver weg maar genieten no en Wenen lijkt mij ook erg mooi maar geef de meisjes een dikke kus van ons en pas goed op ze! Max en Pelle sliepen bij ons en scheelt maar anders was het wel erg stil hier bij ons in Beemte Broekland verder geniet nog en de gr. van ons Dick en Hermien doei lieverds!