(Op de) Noor(se)wegen

De bootreis was prima!

Er is werkelijk van alles te doen aan boord en het schip is natuurlijk enorm groot. We hebben buiten gestaan om te zien hoe we de haven van Denemarken verlieten, maar het weer was niet heel fijn om buiten te blijven dus de verschillende dekken (10 in totaal) maar eens afgegaan.

Na een tijdje hadden Loene en Madee precies in de gaten waar het vertier te vinden was. In de nachtclub zat een dame die de kinderen bezig hield met een kleurwedstrijd. En op dezelfde verdieping was de ballenbak! Wij zochten een stoeltje en tafeltje op gepaste afstand.

Toen we de boot afreden waren we ‘een beetje de weg kwijt’. Letterlijk en figuurlijk eigenlijk wel. Want tja… we hadden geen plan, dus welke kant op? En het regende ook nog eens pijpenstelen dat we (met name Marleen sprak dat nogal uitgesproken uit) ons eigenlijk afvroegen wat we hier gingen doen! Wie doen we hier een plezier mee? Wilden we zo graag het mooie Noorwegen nog eens zien? Dat is toch een stuk minder mooi als we vooral binnen zitten omdat het veel te nat en te koud is. De kinderen vonden het ook niet leuk in de camper en de twijfel sloeg toe. Uiteindelijk toch maar een kant op gereden en we kwamen een stukje zuidelijker uit in Risor. Toen we aankwamen op deze camping werd het droog. En dan blijkt maar weer dat kleine kinderen zich toch weinig aantrekken van regen. Ze wilden de speeltuin in! Regencape-jes aan en gaan met die banaan. We troosten ons door in een soort eetcafe iets te eten en niet zelf te gaan koken. De Nederlandse jongen die daar werkte vertelde ons dat het eigenlijk best goed weer was geweest. Nét deze dag was beroerd en morgen zou het beter worden.

Donderdag 10 augustus werden we wakker én: het was strak blauw! Wat heerlijk en wat is het dan ineens fijn om in Noorwegen te zijn. Alles ziet er een stuk vriendelijker uit (maar dat geldt natuurlijk voor iedere bestemming). We zijn de hele dag op de camping geweest; een soort van rustdag, voor ons maar vooral ook voor Loene en Madee. Even niet onderweg zijn. We zijn aan het water geweest van het fjord en vooral ook veel in de speeltuin.

De volgende dag was het nog steeds best-ok-weer. We trokken weer verder en waren rond 10 uur onderweg. Het plan was richting Valle, maar we gingen er eigenlijk vanuit dat we dat niet zouden halen; te lang in de auto voor de meiden. We zijn gestopt in het plaatsje Amli, daar even de benen strekken en dus naar de supermarkt, de bakker en een klein wandelingetje gemaakt. Omdat het weer goed was wilden we ook niet te lang in de auto, dat kunnen we beter doen met slecht weer. We reden door tot iets voorbij Byglandsfjord, waar we in Nesset een camping vonden die prachtig aan het water lag. Vlak voordat we er waren stopten we nog bij de rivier omdat daar werd geraft en de omgeving uitnodigde tot een toenadering tot het water.

De camping was heerlijk, maar de wind stak wel weer op. Er was een soort van mini Noors dorpje met een school, een postkantoor, een ijsjeswinkel en zo nog enkele gebouwen. De kinderen konden zich dus ook hier prima vermaken.

Zaterdag was onze bestemming Flateland. De bergen worden steeds een beetje hoger als we langzaam in noordelijke richting trekken. Onderweg zagen we wel weer de mooiste natuur, maar steeds als we even stopten, begon het te regenen. Behalve toen we bij Honnevje waren, alhoewel… het miezerde een beetje maar dat hield een stel meiden niet tegen om toch gewoon in de rivier te gaan zwemmen. Wij dik aangekleed!

Het was werkelijk prachtig daar, later lazen we dat dit een aantal jaren geleden tot de mooiste parkeerplaats van Noorwegen was verkozen.

Aangekomen bij Flateland, wat midden in de vallei lag, waren we niet de enige Nederlanders. De camping was eenvoudig en voorzien van de nodige modder én de lokale Hells Angels of Satudara hadden hun jaarlijkse uitje J. Toch grappig te zien dat deze bonken terugzwaaien als Loene en/of Madee de motoren bewonderen en de berijder begroeten.

Wij wilden in de avond gebruik maken van ons BVN-momentje (via de schotel kunnen we dan naar een aantal Nederlandse en Belgische programma’s kijken zoals: het journaal of De slimste mens, haha) toen de schotel er geen zin in had. Hij kon de satelliet wel vinden, maar we kregen geen beeld. Ok… later nog eens proberen en toen gooide de schotel helemaal de kont in de kribbe! Hij sloeg vast en bleef dus half uitgeklapt hangen. Er gingen allerlei piepjes af, maar daar bleef het bij. Shit zeg! Na de luifel die er al af was gevallen, de huishoudaccu die het had begeven, een koplamp die stuk ging, de boiler die in storing is geweest, een kastdeurtje die tijdens het rijden spontaan zijn handvat verloor, hebben we nu het volgende. Ok… de slimste mens kunnen we dan wel missen, maar dat die schotel er half bij hangt en uitsteekt is verre van handig (degene die al eens in Noorwegen is geweest en de wegen kent, weten we bedoelen. Rakelings langs rotsen en luttele centimeters speling in tunnels).

Ook de volgende ochtend gaf het ding geen sjoege. Deze dus met oer-Hollandse Ductape vastgezet en toch maar gaan rijden. Ons plan was om een wandeltocht naar een waterval (de Gloppefoss om precies te zijn) te gaan maken. Deze zou ook voor gezinnen met kleine kinderen prima te doen zijn. Loene en Madee hebben het echt heel goed gedaan en waren met vlagen bijna berggeitjes, maar het was toch iets te veel. De tocht naar de waterval toe was gelukkig prachtig maar het einddoel hebben we niet gezamenlijk gehaald (Marleen is doorgelopen om te controleren of er daadwerkelijk een waterval was). Het was in totaal 6 kilometer, maar driekwart hebben we zeker gelopen. Goed he? We overnachten in Hovden, een wintersportcentrum in Noorwegen. Het staat hier ineens vol met appartementencomplexen en hutjes die je kunt huren, maar een gezellige camping is er niet. We verbleven op de parkeerplaats van een ‘hyttesenter’, een bungalowpark. We hadden stroom en er waren warme douches en verwarmde toiletten, maar het was koud in de nacht!! Hovden ligt hoog en het werd heel koud in de nacht, echt niet fijn en daar zijn we toch niet goed op ingesteld met ons zomerdekbedje! We hebben de ‘Minnie Mouse slaapzakken’ van de kinderen erbij gepakt, een extra fleecedekentje en zo werd het enigszins behaaglijk. Grappig dat de kinderen er dan weer niet over klagen, maar juist pa en (met name) ma het zo koud hebben!

Snel weg hier, even met het hele gezin onder de warme gezinsdouche, de oven aangezet voor vers afgebakte broodjes en onderweg maar weer. De natuur wordt steeds ruiger, we zien de eeuwige sneeuw en werkelijk waar een heel mooie omgeving. Noorwegen is echt prachtig! In de plaats Odda hebben we een automonteur opgezocht om naar onze schotel te kijken. We worden de afgelopen dagen steeds aangesproken door mensen of wij wel weten dat onze schotel niet goed zit, toekomend verkeer seint en wijst naar boven, dus om iedereen gerust te stellen; we laten het fixen. Maar niet heus. Met de zekeringen lijkt niets mis, na deze eruit en weer erin gestopt te hebben gaat de schotel wel helemaal plat maar daar blijft het bij. We rijden door en worden geadviseerd om naar Haugesund (dan moeten we weer naar het zuiden) of naar Bergen (daar regent het altijd) te gaan. We denken aan Bergen. Onderweg, als we de 19e tunnel inrijden, doet de verlichting het ineens niet meer?! hmmm. Na een betere check blijkt dat het hele electrische systeem plat ligt. Nee! Geen licht in de camper, geen dvd’s voor de meiden, geen waterpomp waardoor ook geen water en dus kraan, douche en toilet. We zijn nu dus even redelijk back to basic aan het kamperen en zitten gewoon met een campinglampje aan tafel. We zijn een soort van tent op wielen nu.

We houden jullie op de hoogte J